S&P 500 index

De S&P 500 is een van de meeste gevolgde indexen ter wereld. In de S&P 500 zijn de 500 aandelen met de grootste marktkapitalisatie opgenomen, genoteerd aan de NYSE (New York Stock Exchange). De index wordt al vanaf 1957 door de kredietbeoordelaar Standard & Poor’s (S&P) samengesteld en bijgehouden. S&P is gebonden aan regels die ervoor zorgen dat de index op een objectieve manier tot stand komt. De index geeft een goede indruk van het rendement op de Amerikaanse aandelenmarkt. De aandelen die zijn opgenomen in de S&P staan niet vast en kunnen periodiek veranderen. Bij elkaar dekt de index ongeveer 80% van de Amerikaanse aandelenmarkt. Deze link verwijst naar een site voor de actuele samenstelling van de index.

Samenstelling van de S&P 500 index

In de S&P 500 index krijgen aandelen een gewicht op basis van hun marktwaarde. Dit maakt de S&P-index een marktwaarde gewogen index. Momenteel staan Apple, Microsoft en Amazon bovenaan het lijstje met grootste gewichten. De tien zwaarst wegende aandelen zijn in totaal goed voor 20% van de totale index. Een soortgelijke samenstelling is ook terug te vinden in de AEX-index. De Amsterdamse index is echter wat minder betrouwbaar dan de S&P omdat er slecht 25 aandelen in zijn opgenomen. De aandelen Shell en Unilever bijvoorbeeld hebben beide een weging van rond de 15%. Dit betekent dat twee aandelen uit de AEX al voor 30% de richting voor de hele index bepalen.

De S&P wordt gezien als barometer van de gezondheid van de grootste economie ter wereld. Sinds 1988 is er geen limiet meer voor het aantal bedrijven per sector. Zo weerspiegelt de index het belang van bepaalde sectoren en industrieën in de economie. Toen de S&P werd opgericht bestond zij uit slechts 3 sectoren, tegenwoordig onderscheidt S&P zo’n 90 industrieën.

Rendement S&P 500

Sinds eind 1957 heeft de S&P 500 een samengesteld jaarrendement behaald van 10,7%. Het reële rendement van de S&P 500 na inflatie is 6,8%. Van de 63 jaar werd in 50 jaren een positief rendement behaald en 13 jaren een negatief rendement. Stel dat je in 1958 100 dollar had belegt in de index, dan was dat bedrag in 2020 gegroeid tot bijna 62.000 dollar, wel zonder aftrek van belastingen en inflatie. Dit schetst een goed beeld van de groei die de grootste bedrijven van Amerika.

Circuit Breakers

Wanneer er een sterke daling in de S&P koers plaatsvindt wordt de beurs even stop gezet. Deze pauzes worden ‘circuit breakers’ genoemd. De ‘breaks’ zijn vergelijkbaar met een elektriciteitscircuit. Wanneer er te veel spanning is, slaat de zekering aan. Dit geeft beleggers de kans om weer even op adem te komen en goed na te denken of de huidige paniek op de markt wel gegrond is. De level 1 stop vindt plaats wanneer de index een drastische daling van 7% heeft doorgemaakt. De handel wordt dan voor 15 minuten stopgezet, mits het vroeger is dan 15:25. Als het later is zal het traden gewoon doorgaan. De tweede stop vindt plaats bij een plotselinge daling van 13%. Dit is een pauze van level 2. Dezelfde regels gelden hier als bij een level 1 pauze; de beurs wordt 15 minuten stopgezet voor 15:25. De level 3 stop werkt anders dan de vorige twee. Als er een daling van 20% is, wordt de beurs voor de rest van de dag gesloten. Het maakt dan niet uit hoe laat de daling plaatsvindt die dag.

De eerste circuit breakers zijn in het leven geroepen na de crash die plaatsvond op 19 oktober 1987, beter bekend als Black Monday. Een recent voorbeeld van een circuit breaker vond plaats op 9 maart 2020 en 3 dagen later weer op 12 maart 2020. Op beide dagen werd de New York Stock Exchange stil gelegd na een daling van meer dan 7%. De daling vond plaats als reactie op de ernst van de groeiende coronavirus pandemie.

Kritiek op de breaks

Sommige analisten zijn van mening dat de circuit breakers storend werken. Ze zeggen dat de pauzes de markt kunstmatig volatiel houden, omdat ze ervoor zorgen dat orders op het limietniveau gegeven worden en de liquiditeit daardoor afneemt. Critici van circuit breakers zijn overtuigd dat wanneer de markt vrij mag bewegen zonder pauzes, zij in een stabiel evenwicht terecht komt.

Duurzaamheid

Voor de belegger die graag duurzaamheid wil doorvoeren in zijn beleggingsportefeuille is er een S&P 500 ESG-index opgezet als brede benchmark. Op grond van toetsingscriteria worden bedrijven uitgesloten als ze een lage ESG-score hebben in vergelijking met andere bedrijven van dezelfde sector. Andere criteria voor uitsluiting zijn betrokkenheid bij controversiële wapenleveringen, tabaksindustrie, als ze zich niet houden aan het UN Global Compact of betrokken zijn bij ernstige controversiële thema’s.

Er worden allerlei risico’s zichtbaar door bedrijven onder een ESG-loep te leggen, die niet altijd aan het licht komen bij conventionele financiële analyses. Veel waarnemers beweren dat sterke ESG-prestaties een teken van beter management is. De gedachte hierachter is simpel. Door bedrijven te toetsen op ESG-score, wordt het vinden van goed bestuurde ondernemingen makkelijker en een goed bestuurd bedrijf vertaalt zich in sterkere lange termijn rendementen.

Managementteams creëren de meest solide bestuursstructuren wanneer zij hun ecologische voetafdruk minimaliseren, goede werknemersrelaties bevorderen, het ziekteverzuimbeleid handhaven en beschikken over noodplannen ter voorbereiding op rampen. De teams die hier veel aandacht aan besteden zullen waarschijnlijk beter in staat zijn alle andere aspecten van bedrijfsvoering goed uit te voeren. De bedrijven met zo’n goed georganiseerd managementteam zullen waarschijnlijk ook beter voorbereid zijn om een recessie te doorstaan.